شورای امنیت سازمان ملل متحد، با صدور قطعنامه ای خواهان اقدام «فوری و کامل تمامی گروههای درگیر در زد و خوردهای نظامی» در جهان، برای توقف «تمامی اشکال خشونت جنسی علیه شهروندان» شد.
در این قطعنامه که اجرای آن برای همه اعضای سازمان ملل متحد، اجباری است، به شدت از ادامه یافتن تجاوز و خشونت علیه زنان و کودکانی که در مناطق جنگ زده گرفتار آمده اند، ابراز نگرانی شده است.
شورای امنیت همچنین تاکید کرده که به رغم تمام اعلام محکومیت های قبلی، نه تنها این خشونت ها کاهش پیدا نکرده اند، بلکه در برخی مناطق، به اقدامی برنامه ریزی شده و شایع بدل شده اند، چنانکه «به شکل ترسناکی به مراتبی از وحشیگری» رسیده اند.
در اين قطعنامه که با امضای ۱۵ تن از اعضای اين شورا صادر شده است تاکيد شده که کشورهای بی توجه به قطعنامه، با «تحریم های بین المللی» تنبیه خواهند شد.
اعضای شورای امنيت سازمان ملل متحد در جلسه يک روزه خود در مورد « زنان، صلح و امنيت» تصويب کردند: «تعرض جنسی در جنگ ها بخشی از عمليات جنگ روانی است و مانعی در برابر تلاش برای استقرار صلح و امنيت بين المللی محسوب می شود.»
براساس اين قطعنامه، در بسياری موارد، تجاوز جنسی اقدامی عمدی و گاه سازمان يافته است که با هدف تضعيف روحيه طرف مقابل و کسب امتياز نظامی به اجرا گذاشته می شود.
اين قطعنامه تمامی کشورهای عضو را ملزم کرده است تا در جريان درگيری های نظامی اقدامات لازم را به منظور جلوگيری از تعرض جنسی به کار گيرند.
اين قطعنامه اعلام می دارد که ارتکاب تجاوز جنسی در جريان درگيری های نظامی اقدامی فردی و اجتناب ناپذير و حاصل شرايط خاص منطقه جنگی محسوب نمی شود بلکه اقدامی عمدی و غيرقانونی برای پيشبرد اهداف نظامی است و مسئولان نظامی بايد از بروز آن جلوگيری کنند.
کاندوليزا رايس، وزير امور خارجه ايالات متحده که رياست جلسه را به عهده داشت گفت: «اين پرسش که آيا تجاوز جنسی در جنگ به امنيت و صلح جهانی ارتباط دارد يا نه، برای مدتها مورد بحث بوده است.»
وی گفت: «خوشحالم که پاسخ به اين سئوال مثبت بوده و در نتيجه، شورای امنيت به تصميم گيری درباره آن پرداخته است.»
خانم رايس گفت که تصويب اين قطعنامه به معنی آن است که خشونت جنسی در مناطق جنگی به عنوان موضوعی مرتبط با امنيت جهانی شناخته می شود.
وی تاکيد کرد: «چنين اقدامی نه تنها سلامت و امنيت زنان، بلکه ثبات اقتصادی و اجتماعی کشورها را نيز به خطر می اندازد.»
درگيری های نظامی، به خصوص جنگ های داخلی، به موارد متعددی از خشونت عليه غير نظاميان به خصوص تجاوز جنسی منجر شده و مشکلات روانی و اجتماعی ناشی از آن تا سال ها پس از خاتمه جنگ نيز ادامه داشته است.
